به مناسبت فرا رسیدن اول و دوم محرّم:
سالروز ولادت حضرت باب و حضرت بهاءالله
در ولادت حضرت ربّ اعلی و جمال اقدس ابهی
پرتو نور خدا روی زمین آمده است
جلوۀ ذات حق و مظهر دین آمده است
غنچۀ گُلبن توحید، سر از شاخ کشید
نازپروردۀ گل، پرده نشین آمده است
اختران فلکی را نبود جلوه از آنک
بر زمین لاله رُخی ماه جبین آمده است
طالع دهر درخشید و گل عشق دمید
کز سراپردۀ سِرّ، نور مُبین آمده است
در یکی ماه، دو مَه جلوه بر آفاق نمود
فلک از نغمۀ شادی به طنین آمده است
چه عظیم است محرّم که به گلزار وجود
اوّل و دوّم این مه، دو قرین آمده است
مهدی دور زمان، رجعت عیسای مسیح
طالبان، مژده که هم آن و هم این آمده است
تا که از فیض رُخش نور و صفا بر گیرد
ماه بر درگه مِهرش به کمین آمده است
تشنگان جام محبّت ز صفا بر گیرید
چشمۀ فیض ز فردوس برین آمده است
عاشقان، مژده که از پرتو ذات اَزَلی
روی انگشتر عشق نگین آمده است
گرچه پاکند همه پردگیان ملکوت
زان میان، شمس بهاء پاکترین آمده است
رو به درگاه خدا با گُهر اشک و دعا
"سرکش" سوخته جان زار و غمین آمده است
شعر از جناب: فخرالدین هوشنگ روحانی (سرکش)
مأخذ: خورشید در سیاه چال، موسسه ملی مطبوعات امری، 131 بدیع، صص 45- 46
۱ نظر:
يا بها عشقم فداي امر تو
جان و تن همراه و هم پيمان تو
شور و ذوق افتاده در ياران تو
در جهان همتا ندارد امر تو
ما همه در راه امر حق تو
جان و دل خواهيم كرد قربان تو
گر بگيرد دست من عبدالبهاء
من نيز خواهم گشت عبد تو
اي ايادي ؛اين همه ياران تو
مي كنند تبليغ امرالله تو
فضل خود را بر همه آنان نما
نور اميد قلب ماست اينجا عشق تو
از جهان پهن دشت هستيم رها
چون در رگ ما مي دمد ايمان تو
سر شود از تن جدا ؛ واهي نيست
تن بخواهيم سوخت اندر راه تو
از درون فريادها سر داده اند
ما همه گنجيم ؛ ما احباب تو
مهران فروغي---08/06/2008
ارسال یک نظر