مناجات

مناجات

مهربانا، من که دل زآهن ندارم
زخم کمتر زن، به تن جوشن ندارم

سبزهء نوخیزِ گلزار تو بودم
نوبهارا طاقت بهمن ندارم

گو بر این مرغ چمن، عیبم نگیرد
گر خموشم، راه در گلشن ندارم

عهد بستی، زودتر عهدت وفا کن
گر تو داری صبر، دیگر من ندارم

تا به کی در گلشنِ امیدواران
گُل ندارم، لاله و سوسن ندارم؟

تا به کی در آسمان آرزوها
اختری در شامِ قیر آگن ندارم؟

یا شبِ بختِ مرا نورِ سحر نیست
یا دگر من دیدهء روشن ندارم

چند نالم، چند گریَم، چند زارم؟
تا تو دارم شکوه و شیون ندارم

تا تو دارم حِرزِ جانِ خویش هرگز
بیم از نیرنگِ اهریمن ندارم

قصه از بی مهریِ دوران نگویم
غم ز طعنِ دوست و دشمن ندارم

غمگسارا لطف کن آغوش وا کن
من به جز آغوش تو مأمن ندارم

شعر از جناب هوشمند فتح اعظم